ارزش بودنت را همیشه از اندیشه ی یک لحظه نبودنت میتوان فهمید .
تو اگر هیچ شوی گوهر زیبای منی / خودمانی به تو گویم همه دنیای منی .
پروانه صفت چشم به او دوخته بودم / وقتی که خبردار شدم سوخته بودم / خاکستر جسمم به سر شمع فرو ریخت / این بود وفایی که من آموخته بودم .
بهار ثانیه ثانیه پیشتر می آید و اینجا کسی هست که به اندازه ی تمام شکوفه های بهاری برایت آرزوهای خوب دارد .
از استخوانم برایت قلمی می سازم و از خونم مرکب تا بنویسم دوستت دارم .
من که در پیله ی خویش شوق پروانگی از یادم رفت ، لااقل موقع رفتن بسپار ابر جای تو ببارد به سرم ، ماه جای تو بتابد به شبم و سرانگشت بزند گاهگاهی به دلم ، شاید این تلخی ایام غم انگیزم را باز با یاد تو از یاد ببرم !
یه عشق برات کشیدم میون دریا / رو ماسه ها نوشتم دوستت دارم یه دنیا .
وقتی زمستان می شد میترسیدم ژاکت همکلاسی هایم را پوشیده باشم ، آخرشم اونی رو که دوست داشتم قسمت یکی دیگه بود .
برای زیستن دو تا قلب نیاز هست ، قلبی که دوست بدارد و قلبی که دوستش بدارند ، قلبی که هدیه بدهد و قلبی که بپذیرد ، قلبی که بگوید و قلبی که پاسخ دهد ، با یک قلب عشق متولد نمیشود و با یک قلب دوست داشتن معنا ندارد .
باهم میشه آفتابو صدا کرد / معتبر مثل طلا کرد / باهم میشه سنگ بی صدا رو / با ناز ترانه آشنا کرد .
منبع:
http://jokenaz.mihanblog.com
به ادامه مطلب بروید لذت ببرید
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
